O nauczycielskich zarobkach i innych takich

To było ładnych kilka lat temu... Jeszcze mi się chciało sprawdzać zeszyty ;) Taka mała ich gromadka leżała na biurku w klasie. Rozdawałam je uczniom. Na koniec zostawiłam jeden zeszyt... Pismo w nim było nieczytelne... Właściciel owego zeszytu siedział w ostatniej ławce. Chłopak wstał. Ja tak na niego spojrzałam... Westchnęłam... I powiedziałam: 

- Jasiu, twoje pismo jest nieczytelne. Jak sprawdzałam Twój zeszyt, to różne myśli mi krążyły po głowie, różne wnioski... Jak myślisz, jakie?

- Że za mało pani zarabia - bez zająknięcia powiedział chłopak. 

Zatkało mnie. Klasa zamarła. 

- Akurat o tym nie myślałam. 

- No to, że za dużo pani pracuje.

Klasa spuściła głowy i tłumiła śmiech. Ja bardzo się pilnowałam, aby zachować powagę. 

- To akurat prawda, ale przy sprawdzaniu twojego zeszytu nie miałam czasu o tym myśleć. 

Jasiu spuścił głowę i powiedział:

- Oj... Myślała pani o tym, że mam paskudny charakter pisma i powinienem go poprawić. 

- Dokładnie. Nie chodzi mi o to, żebyś kreślił piękne i kształtne literki, ale o to, żebyś pisał czytelnie. 

Chłopiec spuścił głowę, wziął zeszyt i wracał do ławki. W połowie drogi odwrócił się i powiedział: 

- Ale i tak uważam, że za mało pani zarabia. 

Wtedy to wszyscy wybuchnęliśmy śmiechem :D